بررسی اثر شروع به تغذیه برتغییرات هیستومورفومتری پیش معده و سنگدان بلدرچین (coturinx coturinx)

با توجه به رشد سریع و راندمان بالای بلدرچین، تولید تخم بالا ، بلوغ جنسی سریع و خصوصیات مطلوب گوشت، پرورش بلدرچین در کشور از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. در این تحقیق به مطالعه اثر زمان شروع به تغذیه پس از هچ بر رشد پرنده، توسعه دستگاه گوارشی و تغییر هیستومورفومتری پیش معده و سنگدان بلدرچین پرداختیم، در ابتدا 120 قطعه جوجه یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 3 تیمار و 4 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی تهیه گردید، تیمارها در 3 گروه قرار گرفتند که شامل: شروع به تغذیه بعد از 3 ، 24 و 48 ساعت از هچ بودند، سپس نمونه¬های بافتی از پیش معده و سنگدان در روزهای 1،3،9،15 تهیه و بعد از فیکس و آماده نمودن بافت، برش های 6 میکرونی تهیه و به وسیله رنگ های هماتوکسیلین ائوزین، پریودیک اسید شیف با زمینه پیک ایندیگو، و آلسین بلو با زمینه ون گیسون رنگ¬آمیزی شدند و هیستوموفومتری لایه های مختلف بافتی در آنها انجام گرفت. نتایج نشان داد تاخیر در دسترسی به خوراک پس از هچ باعث افزایش ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری می¬گردد. پرندگان تغذیه شده بلافاصله بعد از هچ دارای میانگین وزن و وزن نسبی دستگاه گوارش بالاتری بودند. مطالعات نشان داد که ضخامت لایه غده ای در پیش معده بطور معنی داری در گروه 3( 48 ساعت گرسنگی) افزایش یافت و ضخامت لایه ماهیچه ای در سنگدان در گروه 3 بطور معنی¬داری افزایش و ضخامت لایه کوئیلین در این گروه کاهش یافت. با توجه به داده¬های بدست آمده که برای اولین بار در بلدرچین انجام شده است پیشنهاد می¬گردد که در اولین ساعت پس از هچ تغذیه جوجه های بلدرچین شروع شده تا از آثار نامطلوب تاخیر در شروع تغذیه پس ار هچ جلوگیری گردد.